CO SŁOWO BOŻE MÓWI O CHRZCIE?

Ef. 4,5: “Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest”.

Mimo, że Biblia mówi o “jednym chrzcie”, współczesny świat chrześcijański nie jest zgodny w tej kwestii. Niektórzy ludzie zupełnie odrzucili obrzęd chrztu. Inni uważają go za bezwzględnie konieczny dla zbawienia. Nawet ci, którzy praktykują chrzest, nie są zgodni co do jego znaczenia i formy. Niektórzy opowiadają się za pokropieniem, podczas gdy inni wolą polanie, a jeszcze inni całkowite zanurzenie. Niektórzy praktykują chrzest niemowląt. Inni utrzymują, iż tylko dorośli wierzący mogą być chrzczeni. Wielu szczerych ludzi przygląda się z zakłopotaniem tym rozbieżnym poglądom.

Ef. 4,5 zapewnia nas, że był taki czas, kiedy chrześcijanie byli zgodni w tej kwestii. Oczywiście, najprostszą drogą uniknięcia zamieszania jest powrót do Nowego Testamentu i przyjrzenie się temu, jak rozumiano i praktykowano chrzest w czasach biblijnych, zanim nauka o chrzcie została wypaczona i pokryła się naleciałościami tradycji.

CHRZEST  JANA CHRZCICIELA i CHRZEST JAHUSZA
Ewangelia Mateusza 3.

1 W owym czasie wystąpił Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa: 2 «Nawróćcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie». 3 Do niego to odnosi się słowo proroka Izajasza, gdy mówi:

Głos wołającego na pustyni:

Przygotujcie drogę Panu,

Dla Niego prostujcie ścieżki!2

4 Sam zaś Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a jego pokarmem była szarańcza i miód leśny. 5 Wówczas ciągnęły do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nad Jordanem. 6 Przyjmowano od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając przy tym swe grzechy.

7 3 A gdy widział, że przychodzi do chrztu wielu spośród faryzeuszów i saduceuszów, mówił im: «Plemię żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem? 8 Wydajcie więc godny owoc nawrócenia, 9 a nie myślcie, że możecie sobie mówić: “Abrahama mamy za ojca”, bo powiadam wam, że z tych kamieni może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi. 10 Już siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień wrzucone. 11 Ja was chrzczę wodą dla nawrócenia; lecz Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie; ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów. On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. 12 Ma On wiejadło w ręku i oczyści swój omłot: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym».

13 Wtedy przyszedł Jahusza z Galilei nad Jordan do Jana, żeby przyjąć chrzest od niego. 14 Lecz Jan powstrzymywał Go, mówiąc: «To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?» 15 Jahusza mu odpowiedział: «Pozwól teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszystko, co sprawiedliwe5». Wtedy Mu ustąpił. 16 A gdy Jahusza został ochrzczony, natychmiast6 wyszedł z wody. A oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębicę i przychodzącego na Niego. 17 A głos z nieba mówił: «Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie».

1. Nakaz CHRZTU

Gdy zaczynamy studiować zagadnienie chrztu w Nowym Testamencie, natrafiamy na “autorytatywny nakaz”.

Mat. 28,18-20: Idźcie, nauczajcie, chrzcijcie!

Ostatni rozkaz Jahusza po zmartwychwstaniu brzmii: Ew. Marka 16. 15 “I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! 16 Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. 17 Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; 18 węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie».

Żadne biblijne zlecenie nie jest tak wyraźne, mocne i oczywiste, jak to. Oto trojaki biblijny nakaz: Idźcie, nauczajcie, chrzcijcie. Logiczne jest więc, że wszystkie te trzy zadania są równie ważne. To wystarczy, by rozstrzygnąć kwestię ważności chrztu. Nie mamy prawa uchylać Bożego nakazu. Uznanie go za nieważny czy przedawniony byłoby powiedzeniem Chrystusowi: “Panie, nie przywiązuję wagi do tego, co nakazujesz!”

Czy jakikolwiek lojalny chrześcijanin chciałby kiedykolwiek zająć taką postawę wobec Boga?Jednak Chrystus dał nam więcej – znacznie więcej – niż tylko nakaz chrzczenia. Poparł ten nakaz własnym przykładem!

Mat. 3,13-17: “Godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość”.

Jaki większy dowód ważności chrztu jest potrzebny sumiennemu chrześcijaninowi? Gdybyśmy żyli w czasach Jahusza i byli świadkami Jego chrztu oraz słyszeli Jego polecenie, czy moglibyśmy mieć jakiekolwiek wątpliwości w tej kwestii?

2. SPOSÓB CHRZTU

Według Nowego Testamentu, wyznaczony przez Boga sposób chrztu jest tak samo jasno wyłożony, jak jego nakaz. Trzy dowody świadczą, że apostolski sposób chrztu polegał na całkowitym zanurzeniu w wodzie.

A. Pierwotne znaczenie słowa “chrzcić”

Grecki czasownik “baptidzo” oznacza zanurzenie przedmiotu w wodzie, tak iż ten znajduje się całkowicie pod powierzchnią, na przykład jak farbowana tkanina musi zostać w całości zanurzona w kotle z barwnikiem.

B. Nowotestamentowy opis chrztu

Wszystkie opisy wyraźnie obrazują zanurzenie:

Mar. 1,5.9: “Chrzcił w rzece Jordanie”.

Jan 3,23: “Bo tam było dużo wody”.

Mat. 3,16: “Gdy Jahusza został ochrzczony, wnet wystąpił z wody”.

Dz. 8,36: “Przybyli nad jakąś wodę”.

Dz. 8,38-39: “Zeszli (…) do wody (…). Wyszli z wody”.

Oczywiste jest, że pokropienie czy polanie nie było nowotestamentową metodą chrztu, jako że kandydaci do chrztu nie musieliby w takim razie przybywać nad jezioro czy rzekę. Wystarczyłby kubek czy mała butelka wody!

C. Sposób, w jaki uczniowie Chrystusa interpretowali Jego przykazanie dotyczące chrztu

Rzym. 6,4-5: “Pogrzebani (…) wrośniemy również w podobieństwo jego zmartwychwstania”.

Kol. 2,12: “Pogrzebani (…) wzbudzeni”.

Paweł posługuje się prostym, jednoznacznym słownym obrazem. Jednak akt pokropienia czy polania zupełnie nie przypomina pogrzebu i zmartwychwstania!

Dalszym dowodem chrztu przez zanurzenie w wodzie jest fakt, iż najstarsze chrześcijańskie kościoły na świecie – we Włoszech, Grecji i północnej Afryce – liczące po 1500 lat, posiadają duże, głębokie baptysteria, przystosowane do chrztu przez całkowite zanurzenie!

3. ZNACZENIE CHRZTU

Podobnie jak Nowy Testament jasno świadczy o nakazie i sposobie, tak również wyraźnie określa znaczenie chrztu. Najbardziej wyczerpująca analiza duchowego znaczenia chrztu została podana w

Rzym. 6,4-13.

w. 3: “Pogrzebani tedy jesteśmy wraz z nim przez chrzest w śmierć”.

w. 4-5: “Wrośliśmy w podobieństwo jego śmierci”.

w. 4-5: “Abyśmy (…) nowe życie prowadzili”.

w. 6-10: “Nasz stary człowiek został wespół z nim ukrzyżowany, (…) byśmy już nadal nie służyli grzechowi”.

w. 11-13: “Uważajcie siebie za umarłych dla grzechu, a za żyjących dla Boga”.

Cały tekst: “1 Cóż więc powiemy? Czyż mamy trwać w grzechu, aby łaska bardziej się wzmogła? Żadną miarą! 2 Jeżeli umarliśmy dla grzechu, jakże możemy żyć w nim nadal?

3 1 Czyż nie wiadomo wam, że my wszyscy, którzyśmy otrzymali chrzest zanurzający w Chrystusa Jahusza, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć? 4 Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie – jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca.

5 Jeżeli bowiem przez śmierć, podobną do Jego śmierci, zostaliśmy z Nim złączeni w jedno, to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne zmartwychwstanie. 6 To wiedzcie, że dla zniszczenia grzesznego ciała2dawny nasz człowiek został razem z Nim ukrzyżowany po to, byśmy już więcej nie byli w niewoli grzechu. 7 Kto bowiem umarł, stał się wolny od grzechu3.

8 Otóż, jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, wierzymy, że z Nim również żyć będziemy, 9 wiedząc, że Chrystus powstawszy z martwych już więcej nie umiera, śmierć nad Nim nie ma już władzy. 10 Bo to, że umarł, umarł dla grzechu tylko raz, a że żyje, żyje dla Boga. 11 Tak i wy rozumiejcie, że umarliście dla grzechu, żyjecie zaś dla Boga w Chrystusie Jahusza.

12 Niechże więc grzech nie króluje w waszym śmiertelnym ciele, poddając was swoim pożądliwościom. 13 Nie oddawajcie też członków waszych jako broń nieprawości na służbę grzechowi, ale oddajcie się na służbę Bogu jako ci, którzy ze śmierci przeszli do życia, i członki wasze oddajcie jako broń sprawiedliwości na służbę Bogu. 14 Albowiem grzech nie powinien nad wami panować, skoro nie jesteście poddani Prawu, lecz łasce.”

Więcej na ten temat mówią następujące fragmenty Nowego Testamentu:

Jan 3,5: Nowonarodzenie z wody i z Ducha.

Gal. 3,27: “W Chrystusie ochrzczeni, przyoblekliście się w Chrystusa”.

Kol. 2,12: “Z nim zostaliście pogrzebani w chrzcie, w którym też zostaliście wespół wzbudzeni”.

Kol. 3,1-3: “Jeśliście wzbudzeni z Chrystusem, tego co w górze szukajcie”.

Z tych fragmentów Pisma Świętego wynikają następujące wnioski odnoszące się do znaczenia chrztu:

a) Jest to upamiętnienie śmierci, pogrzebu i zmartwychwstania Jahusza Chrystusa.

b) Jest to obrazowe wyrażenie autentycznego nawrócenia i pokuty.

c) Jest to duchowe i fizyczne przyłączenia się do rodziny Bożej zwanej ciałem Jahusza Chrystusa, którego On jest Głową.

d) Jest to publiczne wyznanie Chrystusa jako Pana i Zbawiciela oraz Króla z przyjeciem  jego Królestwa i prawa oraz Jego sprawiedliwości.

e) Jest to jedyny uznany sposób przyłączenia się do ludu bożego zwanego eklesia ( zgromadzenie)  lub ciałem chrytusowym.

f) Jest to realne wydanie siebie na śmierć w Jahusza i w mocy Ducha Jahuah zmartwychwstwanie do nowego życia dla Boga w Jego Duchu w sobie.

Ew. Jana 3.3- 7 „Odpowiadając Jahusza, rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć Królestwa Bożego. Rzekł mu Nikodem: Jakże się może człowiek narodzić, gdy jest stary? Czyż może powtórnie wejść do łona matki swojej i urodzić się? Odpowiedział Jahusza: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem jest. Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić.”

g) Jest to zanurzenie Duchem Świętym,  najczęściej po wyjściu z wody  jak u Jahusza, naszego Pana zwane nowonarodzeniem z Ducha.

„Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jahusza także przyjął chrzest. A gdy się modlił, otworzyło się niebo i Duch Święty zstąpił na Niego, w postaci cielesnej niby gołębica, a z nieba odezwał się głos: «Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie»” Łk 3, 21.

h) Jest to przyjęcie daru Ducha Świętego Jahuah, Ojca czyli zamieszkanie samego Stwórcy w człowieku wraz z  Jahuszaem w jego sercu.

Dzieje Apostolskie 2:38 A Piotr do nich: Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jahusza Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego.

Ew. Jana 14.23“Jahusza mu odpowiedział: Jeśli ktoś mnie miłuje, będzie zachowywał moje słowo. I mój Ojciec go umiłuje, i przyjdziemy do niego, i u niego zamieszkamy.”

“44 Kiedy Piotr jeszcze mówił o tym, Duch Święty zstąpił na wszystkich, którzy słuchali nauki. 45 i zdumieli się wierni pochodzenia żydowskiego, którzy przybyli z Piotrem, że dar Ducha Świętego wylany został także na pogan. 46 Słyszeli bowiem, że mówią językami i wielbią Boga. 47 Wtedy odezwał się Piotr: «Któż może odmówić chrztu tym, którzy otrzymali Ducha Świętego tak samo jak my?» 48 i rozkazał ochrzcić ich w imię Jahusza Chrystusa.” Dz, 10, 44-48

Co jest pewnością gotowości do chrztu?

Historia  Filipa i eunucha, którego ochrzcił:

Biblia mówi: „A gdy tak jechali drogą, przybyli nad jakąś wodę, a eunuch rzekł: Oto woda; cóż stoi na przeszkodzie, abym został ochrzczony? Filip zaś powiedział mu: Jeśli wierzysz z całego serca, możesz. A odpowiadając, rzekł: Wierzę, że Jahusza Chrystus jest Synem Bożym. I kazał zatrzymać wóz, zeszli obaj, Filip i eunuch, do wody, i ochrzcił go. Gdy zaś wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i eunuch nie ujrzał go więcej, lecz radując się jechał dalej swoją drogą.”DZ. AP. 8,36-39 (BW)  

W czyje imię trzeba dać się ochrzcić i co apostoł Piotr nakazał zrobić ludziom, którzy uwierzyli w głoszoną przez niego Ewangelię w dzień Zielonych Świąt?

Biblia mówi: „A Piotr do nich: Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jahusza Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Swiętego.” DZ. AP. 2,38 (BW)

Co powinien zrobić człowiek aby być ochrzczonym?

Biblia mówi: „Kiedy jednak uwierzyli Filipowi, który zwiastował dobrą nowinę o Królestwie Bożym i o imieniu Jahusza Chrystusa, dawali się ochrzcić, zarówno mężczyźni, jak i niewiasty.” DZ. AP. 8,12 (BW)

UWAGA: Powyższe fakty czynią zbyteczną dyskusję na temat chrztu niemowląt. Taki chrzest należy wykluczyć, jako nie mający biblijnego znaczenia. Według Nowego Testamentu, chrzest ma znaczenie jedynie dla tych, którzy są dostatecznie dojrzali, by zrozumieć i przyjąć poselstwo ewangelii – uwierzyć, okazać skruchę i doznać prawdziwego “nowonarodzenia”. Takie są nowotestamentowe wymogi dotyczące chrztu. Jeśli zostaną zlekceważone, chrzest stanie się tylko pustym obrzędem. Nie ma nic magicznego ani zbawiennego w samej wodzie chrztu. Ma ona jedynie wartość symboliczną i nie znaczy nic bez wiary w sercu w moc zmartwychwstania Jahuah i bez poświęcenia się Chrystusowi  we wszystkim (zob. Mar. 16,16; Dz. 2,37-38; 8,37).

2 Koryntian rozdział 6:

“11 Tak więc przejęci bojaźnią Pana przekonujemy ludzi, wobec Boga zaś wszystko w nas odkryte. Mam zresztą nadzieję, że i dla waszych sumień nie ma w nas nic zakrytego. 12 Mówimy to, nie żeby znów wam siebie zalecać, lecz by dać wam sposobność do chlubienia się nami, iżbyście w ten sposób mogli odpowiedzieć tym, którzy chlubią się swą powierzchownością, a nie wnętrzem własnego serca. 13 Jeśli bowiem odchodzimy od zmysłów – to ze względu na Boga, jeżeli przytomni jesteśmy – to ze względu na was 7. 14 Albowiem miłość Chrystusa przynagla nas, pomnych na to, że skoro Jeden umarł za wszystkich, to wszyscy pomarli. 15 A właśnie za wszystkich umarł po to, aby ci, co żyją, już nie żyli dla siebie, lecz dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał. 16 Tak więc i my odtąd już nikogo nie znamy według ciała; a jeśli nawet według ciała poznaliśmy Chrystusa, to już więcej nie znamy Go w ten sposób. 17 Jeżeli więc ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto stało się nowe. 18 Wszystko zaś to pochodzi od Boga, który pojednał nas z sobą przez Chrystusa i zlecił na posługę jednania. 19 Albowiem w Chrystusie Bóg jednał z sobą świat, nie poczytując ludziom ich grzechów, nam zaś przekazując słowo jednania. 20 Tak więc w imieniu Chrystusa spełniamy posłannictwo jakby Boga samego, który przez nas udziela napomnień. W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z Bogiem! 21 On to dla nas grzechem  uczynił Tego, który nie znał grzechu, abyśmy się stali w Nim sprawiedliwością Bożą.’

Podsumowanie 
Dz. 22,14-16: “Czemu zwlekasz?”

14 (…) “Bóg naszych ojców wybrał cię, abyś poznał Jego wolę i ujrzał Sprawiedliwego 3 i Jego własny głos usłyszał. 15 Bo wobec wszystkich ludzi będziesz świadczył o tym, co widziałeś i słyszałeś. 16 Dlaczego teraz zwlekasz? Ochrzcij się i obmyj z twoich grzechów, wzywając Jego imienia!” 

To wyzwanie zostało skierowane do serc tych wszystkich, którzy poznali prawdę o Jahusza. Chrzest to publiczne wyznanie, iż jest się uczniem Chrystusa, a Ojciec Jahuah jest uwielbiony, kiedy w ten sposób okazujemy Mu posłuszeństwo. Rozważając tę kwestię, pamiętajmy, że ścieżka do wody i Ducha przez chrzest została uświęcona stopami Mistrza. Zawsze jest bezpiecznie iść Jego śladami. On dał nam przykład i jest przy nas, kiedy idziemy za tym przykładem.