Marka 16:17: [Jahusza powiedział] „A takie znaki będą towarzyszyły tym, którzy uwierzyli: w imieniu moim demony wyganiać będą, nowymi językami mówić będą […] Na chorych ręce kłaść będą, a ci wyzdrowieją.”
„Różne są dary łaski, lecz Duch ten sam; i różne są posługi, lecz Pan ten sam. I różne są sposoby działania, lecz ten sam Bóg, który sprawia wszystko we wszystkich. A w każdym różnie przejawia się Duch ku wspólnemu pożytkowi. Jeden bowiem otrzymuje przez Ducha mowę mądrości, drugi przez tego samego Ducha mowę wiedzy, inny wiarę w tym samym Duchu, inny dar uzdrawiania w tym samym Duchu. Jeszcze inny dar czynienia cudów, inny dar proroctwa, inny dar rozróżniania duchów, inny różne rodzaje języków, inny wreszcie dar wykładania języków.” (I List do Koryntian 12,4-10)
Dzieje Apostolskie 2:4,7,11: „I napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch poddawał. […] I zdumieli się [Żydzi z każdego narodu], i dziwili mówiąc: Czyż oto wszyscy ci, którzy mówią nie są Galilejczykami? […] słyszymy ich, jak w naszych językach głoszą wielkie dzieła Boże.”
Dzieje Apostolskie 10:44-48 A gdy Piotr jeszcze mówił te słowa, zstąpił Duch Święty na wszystkich słuchających tej mowy. 10:45 I zdumieli się wierni pochodzenia żydowskiego, którzy z Piotrem przyszli, że i na pogan został wylany dar Ducha Świętego;
10:46 Słyszeli ich bowiem, jak mówili językami i wielbili Boga. Wtedy odezwał się Piotr: 10:47 Czy może ktoś odmówić wody, aby ochrzcić tych, którzy otrzymali Ducha Świętego jak i my?10:48 I rozkazał ich ochrzcić w imię Jahusza Chrystusa. Wtedy uprosili go, aby pozostał u nich kilka dni.
Dzieje Apostolskie 19: 1- 7 : Podczas gdy Apollos przebywał w Koryncie, obszedł Paweł wyżynne okolice i przyszedł do Efezu, a spotkawszy niektórych uczniów, 19:2 Rzekł do nich: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy uwierzyliście? A oni mu na to: Nawet nie słyszeliśmy, że jest Duch Święty. 19:3 Tedy rzekł: Jak więc zostaliście ochrzczeni? A oni rzekli: Chrztem Janowym. 19:4 Paweł zaś rzekł: Jan chrzcił chrztem upamiętania i mówił ludowi, żeby uwierzyli w tego, który przyjdzie po nim, to jest w Jahusza. 19:5 A gdy to usłyszeli, zostali ochrzczeni w imię Pana Jahusza. 19:6 A gdy Paweł włożył na nich ręce, zstąpił na nich Duch Święty i mówili językami, i prorokowali. 19:7 Było zaś wszystkich tych mężów około dwunastu.
Zauważmy następujące fakty wynikające z powyższych przypadków w „Dziejach”:
- W Dziejach 2 otrzymali Ducha, po chrzcie wodnym. W Dziejach 10, otrzymali Ducha PRZED chrztem wodnym.
- W Dziejach 2 i 10, otrzymali Ducha bez nakładania na nich rak przez kogokolwiek. W Dziejach 19, otrzymali Ducha po nałożeniu na nich rąk przez Pawła.
(To dowodzi, że nie ma standardowego wzoru otrzymywania Ducha. Może to nastąpić zarówno przed jak i po chrzcie wodnym, a także z lub bez nakładania rąk).
3. W Dziejach 8:14-18
8:14 A gdy apostołowie w Jerozolimie usłyszeli, że Samaria przyjęła Słowo Boże, wysłali do nich Piotra i Jana,
8:15 Którzy przybywszy tam, modlili się za nimi, aby otrzymali Ducha Świętego.
8:16 Na nikogo bowiem z nich nie był jeszcze zstąpił, bo byli tylko ochrzczeni w imię Pana Jahusza.
8:17.Wtedy wkładali na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego.
8:18 A gdy Szymon spostrzegł, że Duch bywa udzielany przez wkładanie rąk apostołów, przyniósł im pieniądze”
, kiedy uczniowie w Samarii otrzymali Ducha Świętego, nie ma wzmianki o tym, że mówili językami. Jednak Szymon czarnoksiężnik dostrzegł jakiś dowód (nie dowiadujemy się co to było), który sprawił, że zapragnął on posiadać tą samą zdolność co Piotr.
1 Koryntian 12:7,8,10: „A w każdym inaczej przejawia się Duch ku wspólnemu pożytkowi. Jeden bowiem otrzymuje przez Ducha mowę mądrości, drugi przez tego samego Ducha mowę wiedzy […] inny różne rodzaje języków, inny wreszcie dar wykładania języków.”
1 Koryntian 12:11: „Wszystko to zaś sprawia jeden i ten sam Duch, rozdzielając każdemu poszczególnie, jak chce”.
1 Koryntian 12:28: „A Bóg ustanowił w kościele najpierw apostołów, po wtóre proroków, po trzecie nauczycieli, następnie moc czynienia cudów, potem dar uzdrawiania, niesienia pomocy, kierowania, różne języki.
1 Koryntian 12:30: „Czy wszyscy mają dar uzdrawiania? Czy wszyscy mówią językami? Czy wszyscy je wykładają?”
1 Koryntian 13:1: „Choćbym mówił językami ludzkimi i anielskimi, a miłości bym nie miał, byłbym miedzią dźwięczącą lub cymbałem brzmiącym.”
1 Koryntian 13:8: „Miłość nigdy nie ustaje; bo jeśli są proroctwa, przeminą; jeśli języki ustaną, jeśli wiedza, wniwecz się obróci. Bo cząstkowa jest nasza wiedza i cząstkowe nasze prorokowanie; lecz gdy nastanie doskonałość, to, co cząstkowe, przeminie.”
1 Koryntian 14:2: „Bo kto językami mówi, nie dla ludzi mówi, lecz dla Boga; nikt go bowiem nie rozumie, a on w mocy Ducha rzeczy tajemne wygłasza.”
1 Koryntian 14:4: „Ten kto mówi językami, buduje siebie samego;”
1 Koryntian 14:5: „A pragnąłbym, żebyście wy wszyscy mówili językami, lecz jeszcze bardziej, żebyście prorokowali; bo większy jest ten, kto prorokuje, niż ten, kto mówi językami, chyba żeby je wykładał, aby zbór był zbudowany. Tak tedy, bracia, jeżeli przyjdę do was i będę mówił językami, jakiż pożytek z tego mieć będziecie, jeśli mowa moja nie będzie zawierała czy to objawienia, czy wiedzy, czy proroctwa, czy nauki?
1 Koryntian 14:9,13: „Tak i wy, jeśli językiem zrozumiale nie przemówicie, jakże kto zrozumie co się mówi? […] Dlatego ten, kto mówi językami, niechaj się modli o dar wykładania ich.”
1 Koryntian 14:14: „Bo jeśli się modlę, mówiąc językami, duch mój się modli, ale rozum mój tego nie przyswaja. Cóż tedy? Będę się modlił duchem, będę się modlił i rozumem; będę śpiewał duchem, będę też śpiewał i rozumem.”
1 Koryntian 14:18: „Dziękuję Bogu, że ja o wiele więcej językami mówię, niż wy wszyscy.”
1 Koryntian 14:19: „wszakże w zborze wole powiedzieć pięć słów zrozumiałych, aby i innych pouczyć, niż dziesięć tysięcy słów językiem niezrozumiałym.”
1 Koryntian 14:22: „Przeto mówienie językami, to znak nie dla wierzących, ale dla niewierzących,”
1 Koryntian 14:23: „Jeśli się tedy cały zbór zgromadza na jednym miejscu i wszyscy językami niezrozumiałymi mówić będą, a wejdą tam zwykli wierni albo niewierzący, czyż nie powiedzą, że szalejecie?”
1 Koryntian 14:26,27: „Cóż tedy, bracia? Gdy się schodzicie, jeden z was służy psalmem, inny nauką, inny objawieniem, inny językami, inny ich wykładem; wszystko to niech będzie ku zbudowaniu. Jeśli kto mówi językami niech to czyni dwóch albo najwyżej trzech, i to po kolei, a jeden niech wykłada;”
1 Koryntian 14:39: „Tak więc, bracia moi, starajcie się gorliwie o dar prorokowania i językami mówić nie zabraniajcie;
Członkowie ciała Chrystusa w naszej misji mówią w nieznanych językach jak i wierzą w 6 różnych form działania daru mówienia językami i ich wykładów:
1. dar mówienia niezrozumiałymi językami bez tłumaczenia, sam na sam z Bogiem, nie dla ludzi ale dla Boga w celu: dziękowania, wygłaszania tajemnych rzeczy w mocy Ducha, wielbienia Boga.
2. w zborze wierzących z wykładaniem; dar jako przekaz pouczenia, napomnienia czy przekazu Słowa dla zboru z wykładem
3. dar mówienia nieznanymi językami dialektów w celu ewangelizacji lub zbudowania w zborze
4. dar wykładania w zborze dialektów albo/ i niezrozumiałych języków
5. dar rozumienia obcych języków bez potrzeby ich wykładu
6. dar mówienia językami jako znak dla niewierzących
