Postawa Eliasza

“Eliasz wszedł na szczyt Karmelu i pochyliwszy się ku ziemi, wtulił twarz między swoje kolana”. (1 Krl 18, 42)

Postawa stojąca

“Wtedy to ludzie ci (towarzyszący Bogu aniołowie) odeszli w stronę Sodomy, a Abraham stał dalej przed Panem”. (Rdz 18, 22)

“Chwalcie imię Pańskie, chwalcie, słudzy Pańscy, wy, którzy stoicie w domu Pańskim, na dziedzińcach domu Boga naszego”. (Ps 135, 1-2)

“Faryzeusz stanął i tak w duszy się modlił… Natomiast celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi i mówił…”. (Łk 18, 11. 13)

“Wstańcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie”. (Łk 22,46)

Wzniesione ręce

“Oto błogosławcie Pana, wszyscy słudzy Pańscy, którzy trwacie nocami w domu Pańskim. Wznieście ręce wasze ku Miejscu Świętemu i błogosławcie Pana”. (Ps 134, 1-2)

“Tak błogosławię Cię w moim życiu: wzniosę ręce w imię Twoje”. (Ps 63, 5)

“Szukam Pana w dzień mojej niedoli. Moja ręka w nocy niestrudzenie się wyciąga, moja dusza odmawia przyjęcia pociechy”. (Ps 77, 3)

“Codziennie wołam do Ciebie, Panie, do Ciebie ręce wyciągam”. (Ps 88, 10)

“Wyciągam ręce do Ciebie, moja dusza pragnie Ciebie jak zeschła ziemia”. (Ps 143, 6)

“Wznoszę ręce moje ku twym przykazaniom, które kocham, i rozważam Twoje ustawy”. (Ps 118, 48)

“Niech moja modlitwa będzie stale przed Tobą jak kadzidło; wzniesienie rąk moich – jak ofiara wieczorna”. (Ps 141, 2)

“Odpowiedział mu [faraonowi] Mojżesz: Gdy wyjdę z miasta, wyciągnę dłonie do Pana. Grzmoty ustaną, a gradu nie będzie więcej”. (Wj 9, 29)

“Gdy ręce Mojżesza zdrętwiały, wzięli kamień i położyli pod niego, i usiadł na nim, Aaron zaś i Chur podparli jego ręce, jeden z tej, a drugi z tamtej strony. W ten sposób aż do zachodu słońca były ręce jego stale wzniesione wysoko”. (Wj 17, 12)

“Chcę więc, by mężczyźni modlili się na każdym miejscu, podnosząc ręce czyste, bez gniewu i sporu”. (1 Tm 2, 8)

Wzniesienie oczu

“Oczy me zawsze zwrócone na Pana”. (Ps 25, 15)

“Oto jak oczy sług są zwrócone na ręce ich panów i jak oczy służącej na ręce jej pani, tak oczy nasze ku Panu, Bogu naszemu, dopóki się nie zmiłuje nad nami”. (Ps 123, 2)

“Jahusza, spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego (do głuchoniemego): Effatha, to znaczy: Otwórz się!”. (Mk 7, 34)

“Jahusza kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom”. (Mt 14, 19)

“Jahusza wzniósł oczy do góry i rzekł: Ojcze, dziękuję Ci, żeś Mnie wysłuchał. Ja wiedziałem, że Mnie zawsze wysłuchujesz”. (J 11, 41-42)

“To powiedział Jahusza, a podniósłszy oczy ku niebu, rzekł: Ojcze, nadeszła godzina. Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył”. (J 17, 1)

Oczy spuszczone i bicie się w piersi

“Celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi i mówił: Boże, miej litość dla mnie, grzesznika!” (Łk 18, 13)

“Panie, moje serce się nie pyszni i nie patrzą wyniośle moje oczy”. (Ps 131, 1)

Klęczenie

“Salomon skończył zanosić do Pana wszystkie te modły i błagania, podniósł się sprzed ołtarza Pańskiego, z miejsca, gdzie klęczał i ręce wyciągał do nieba”. (1 Krl 8, 54)

“Jahusza oddalił się od uczniów na odległość jakby rzutu kamieniem, upadł na kolana i modlił się: Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie” (Łk 22, 41-42); “upadł na ziemię” (Mk 14, 35); “upadł na twarz”. (Mt 26, 39)

“Piotr upadł na kolana i modlił się. Potem zwrócił się do ciała i rzekł: Tabito wstań”. (Dz 9, 40)

“Po tych słowach [Paweł] upadł na kolana i modlił się razem ze wszystkimi”. (Dz 20, 36)

“Po upływie tych dni wybraliśmy się w drogę, a wszyscy z żonami i dziećmi odprowadzili nas za miasto. Na wybrzeżu padliśmy na kolana i modliliśmy się”. (Dz 21, 5)

“Dlatego zginam kolana moje przed Ojcem, od którego bierze nazwę wszelki ród na niebie i na ziemi…”. (Ef 3, 14-21)

“Przyszedł do Jahusza trędowaty i upadając na kolana prosił Go: Jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić”. (Mk 1, 40)

“Podszedł do Jahusza pewien człowiek i padając przed Nim na kolana, prosił: Panie, zlituj się nad moim synem!”. (Mt 17, 14)

“Przybiegł pewien człowiek i upadłszy przed Jahuszaem na kolana, pytał Go: Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?”. (Mk 10, 17)

“Na moje życie – mówi Pan – przede Mną klęknie wszelkie kolano”. (Iz 45, 23; 49, 18; Rz 14, 11; Flp 2, 10n.)

Pokłon do ziemi

“Oddajcie Panu, rodziny narodów, oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę (…) oddajcie pokłon odziani w święte szaty…”. (Ps 96,7-9)

“I oddadzą Mu pokłon wszyscy królowie, wszystkie narody będą Mu służyły”. (Ps 72, 11)

“Ja zaś dzięki obfitej Twej łasce, wejdę do Twojego domu, upadnę przed świętym przybytkiem Twoim przejęty Twoją bojaźnią”. (Ps 5, 8)

“Wysławiajcie Pana, Boga naszego, oddajcie pokłon u podnóżka stóp Jego”. (Ps 99, 5)

“Oto zbliżył się trędowaty, upadł przed Jahuszaem i prosił Go: Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić”. (Mt 8, 2; Łk 5, 12)

“Pewien zwierzchnik synagogi przyszedł do Jahusza i, oddając Mu pokłon, prosił: Panie, moja córka dopiero skonała, lecz przyjdź i włóż na nią rękę…”. (Mt 9, 18)

“Wtedy jeden z trędowatych widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, upadł na twarz do nóg Jahusza i dziękował Mu”. (Łk 17, 15-16)

“Kiedy Piotr wchodził, Korneliusz wyszedł mu na spotkanie, padł mu do nóg i oddał mu pokłon”. (Dz 10, 25)