Czy według Biblii, kobiety mogą nauczać lub przewodzić w kościołach Jahusza Chrystusa?

Odpowiedź brzmi “tak!”, chociaż z powodu brania wersetów bez kontekstu i braku analizy słownictwa greki, powstają w tej kwestii kontrowersje.

Zobaczmy jak się sprawy mają z Pismem Świętym!

Apostoł Paweł, kiedy pisał te słynne fragmenty odnośnie “kobiet” w zgromadzeniu i w nauczaniu, pisał w kontekście mężów i żon. W Grece, to samo słowo, γυνή (“gynē”), oznacza “kobieta” i “żona”, i chociaż w Biblii widzimy podległość żon swoim mężom, nie ma takiego wskazania odnośnie do kobiet w ogóle do mężczyzn. A nawet w Nowym Testamencie, jedyne założenie podległości jest dla żony do męża, JEŻELI mąż jest podległy Chrystusowi.

Przykładem tego jest chociażby Debora, która była i Prorokinią i Sędzią Izraela, a która nauczała i wydawała rozkazy milionom mężczyzn!

“W tym czasie sądziła Izraela Debora, kobieta, prorokini, żona Lapidota. Siadywała ona pod Palmą Debory pomiędzy Ramą a Betel na pogórzu Efraima i tam przychodzili do niej Izraelici rozstrzygać swe sporne sprawy. …Barak odpowiedział: Jeśli ty pójdziesz ze mną, to i ja pójdę, lecz jeśli ty nie pójdziesz, to i ja nie pójdę. Pójdę z tobą — zapewniła Debora — jednak nie tobie przypadnie sława na drodze, którą zdążasz, Jahuah bowiem wyda Siserę w ręce kobiety! Potem Debora wstała i ruszyła z Barakiem do Kedesz. …Opustoszały wsie w Izraelu, opustoszały, aż powstałam ja, Debora, aż powstałam jako matka w Izraelu.”
Sędziów 4:4-5, 8-9 i 5:7

Kolejnymi przykładami Prorokiń wspomnianymi w Biblii są np.: Miriam “Wtedy prorokini Miriam, siostra Aarona, wzięła do ręki bębenek, a za nią, z bębenkami i w pląsach, ruszyły wszystkie inne kobiety.” 2 Moj 15:20, Chulda “Chilkiasz i ci, których król wskazał, udali się więc do prorokini Chuldy. Była ona żoną Szaluma, syna Tokhata, syna Chasry, człowieka odpowiedzialnego za szatnię. Mieszkała w Jerozolimie, w Drugiej Dzielnicy. Gdy przedstawili jej całą sprawę, Chulda oznajmiła: Tak mówi Jahuah, Bóg Izraela: Powiedzcie człowiekowi, który przysłał was do mnie:” 2 Kronik 34:22-23, żona Izajasza “W tym czasie zbliżyłem się do prorokini, a ona poczęła i urodziła syna. Daj mu na imię: Szybki-łup-prędka-grabież — powiedział Jahuah.” Izajasza 8:3, Anna “Przebywała tam również prorokini Anna, córka Fanuela z plemienia Aszer. Była to kobieta w bardzo podeszłym wieku. Od czasu swojego panieństwa żyła z mężem tylko siedem lat, a następnie była wdową do osiemdziesiątego czwartego roku życia. Dniami i nocami nie opuszczała ona świątyni, gdzie oddawała Bogu cześć w postach i modlitwach. Właśnie w tym czasie podeszła, stanęła obok, zaczęła dziękować Bogu i mówić o Jahusza wszystkim oczekującym odkupienia Jerozolimy.”Łukasza 2:36-38, lub 4 córki Filipa “Nazajutrz wyruszyliśmy i dotarliśmy do Cezarei. Wstąpiliśmy do domu Filipa, ewangelisty, jednego z Siedmiu, i u niego już pozostaliśmy. Miał on cztery niezamężne córki, które prorokowały.” Dzieje Apostolskie 21:8-9

Z kilku wypowiedzi Pawła niektórzy wnioskują, że kobiety mają zachować milczenie, ale nawet np.: “kobiety niech w czasie zgromadzeń nie zabierają głosu — nie pozwala się im mówić. Niech raczej będą poddane, tak jak mówi Prawo. Natomiast jeśli chcą się czegoś nauczyć, niech w domu pytają swoich mężów, gdyż kobiecie nie wypada zabierać głosu w kościele.” 1 Koryntian 14:34-35, nie mówi ogólnie o kobietach, (znowu to samo słowo ma oba znaczenia), ale o żonach w łączności z ich mężami w zgromadzeniu (35 werset odnosi się właśnie do tych mężów). Kobiety nawet w nowym testamencie nauczały i były równie na przedzie jak i mężczyźni, np.: Pryscylla “Pozdrówcie Pryskę i Akwilę, moich współpracowników w Chrystusie Jahusza, którzy za moje życie nadstawili własnego karku. Jestem im wdzięczny nie tylko ja, ale także wszystkie kościoły pogańskie. Przekażcie też pozdrowienia kościołowi, który gromadzi się w ich domu. Pozdrówcie mojego ukochanego Epenetosa, który jest pierwszym plonem dla Chrystusa z Azji.” Rzymian 16:3-5, “Tymczasem do Efezu przybył pewien Żyd. Miał na imię Apollos i pochodził z Aleksandrii. Był człowiekiem wymownym oraz biegłym w Pismach. Obeznany był też z drogą Pana i z żarem, z głębi ducha, przemawiał i dobrze uczył o tym, co dotyczyło Jahusza. Wiedział jednak tylko o chrzcie Jana. Zaczął on otwarcie i odważnie przemawiać w synagodze. Gdy Pryska i Akwila go usłyszeli, zajęli się nim i wyłożyli mu dokładniej drogę Bożą.” Dzieje Apostolskie 18:24-26 – nawet w Małżeństwie, Pryscylla jak i Akwila nauczali i przewodzili w kościele.” (Uczyli oni nawet Apollosa!)

Świetnym przykładem pozycji kobiet w kościele jest Feba “Polecam wam Febe, naszą siostrę, która jest opiekunką (diakonisą) w kościele w Kenchrach. Przyjmijcie ją w Panu, w sposób godny świętych. Wspomóżcie ją też, jeśliby czegoś od was potrzebowała, bo i ona była wsparciem dla wielu — również i dla mnie samego.” Rzymian 16:1-2, która jest opisana jako Diakon(ka) zboru w Kenchreach. 

Albo w Rzymian 16:7, “Pozdrówcie Andronika i Junię, moich krewnych i moich współwięźniów, którzy są poważani wśród apostołów, którzy też przede mną byli w Chrystusie.” widzimy kobietę imieniem Junia którą Paweł opisuje jako Apostoła/kę. Była ona poważana pośród Apostołów. 

Rola apostoła jest bardzo wysoka w kościele! Niestety niektórzy tłumacze próbowali zamienić to imię na męską wersję – Junius.

Albo 2 List Jana, “Starszy do wybranej pani i do jej dzieci, które miłuję w prawdzie, a nie tylko ja, ale i wszyscy, którzy poznali prawdę;” II Jana 1:1, który jest pisany do Kobiety- “pani” która przewodzi i naucza w kościele nad swoimi dziećmi (prawdopodobnie dzieci duchowe). Jan udziela jej wskazówek w tym liście jak to robić.

Również widzimy w 1 Koryntian 1:11, “Domownicy/Ludzie Chloe donieśli mi bowiem, moi bracia, że dochodzi między wami do kłótni.”, kobietę o imieniu Chloe która miała “swoich ludzi” w kościele, która donosiła Pawłowi o grzesznym postępowaniu innych zborów.

Jest także przykład kobiety o imieniu Lidia, która została uznana przez Pawła i innych za “wierną w Panu”, i nawet namówiła, w zasadzie wymogła na Pawle, żeby u niej zamieszkał, jest to opisane w: “Przysłuchiwała się temu też pewna bogobojna kobieta, imieniem Lidia, z miasta Tiatyry, sprzedająca purpurę, której to serce otworzył Pan, aby uważnie słuchała tego, co mówił Paweł. A gdy została ochrzczona razem ze swoim domem, poprosiła: Jeśli uznaliście mnie za wierną Panu, wejdźcie do mojego domu i zamieszkajcie w nim. I wymogła to na nas.” Dzieje 16:14-15.

Jest też uznana przez Pawła, siostra w Chrystusie o imieniu Appia (lub Apfia), która jest jedną z trzech adresatów listu do Filemona, i ta trójka była przedstawiona jako ludzie, w których domu był zbór, a więc jak i Filemon, tak też Appia i Archipp byli w zarządzie zboru. “Paweł, więzień Chrystusa Jahusza, i Tymoteusz, brat, do umiłowanego Filemona, naszego współpracownika; Do naszej umiłowanej Apfii, do Archipa, naszego współbojownika i do kościoła, który jest w twoim domu.” Filemona 1:1-2

Widzimy też Kobietę o imieniu Nimfa, która przewodzi kościołowi w swoim własnym domu! 
“Pozdrówcie braci w Laodycei i Nimfę oraz kościół gromadzący się w jej domu.” Kolosan 4:15
Niestety niektórzy tłumacze także próbowali podmienić to imię na męską wersję – Nimfas.

Wiele jest detali, o których wielu ludzi zapomina odnośnie do kobiet w kościele i w służbie z Jahuszaem. Jest na przykład fakt, że w wersie “Gdy to sobie uświadomił, udał się do domu Marii, matki Jana, którego nazywano Markiem, gdzie wiele osób zgromadziło się i modliło.” Dzieje Apostolskie 12:12, “wielu gromadziło się w domu MATKI JANA MARKA” gdzie zebrani byli w modlitwie. 

Przy Jahusza, bardzo często widzimy kobiety chodzące z nim i usługujące, wytrwałe w uczniostwie Jahusza, np.: w Łk 8:1-3 są: Maria Magdalena, Joanna, Zuzanna “I WIELE INNYCH”, które usługiwały Jahusza swoim mieniem. “Wkrótce potem wędrował przez miasta oraz wioski, głosząc i opowiadając dobrą nowinę o Królestwie Bożym. Towarzyszyło Mu Dwunastu, a także kilka kobiet, które wcześniej zostały uzdrowione ze złych duchów i z niedomagań. Wśród nich była Maria zwana Magdaleną, z której niegdyś wyszło siedem demonów, Joanna — żona Chuzasa, zarządcy Heroda, Zuzanna oraz wiele innych. Służyły im one swoim mieniem.” Łukasza 8:1-3

To właśnie Kobiety pierwsze usłyszały o zmartwychwstaniu Jahusza i dostały zadanie, żeby to OGŁASZAĆ innym, i to kobiety chodziły za Jahuszaem w trakcie drogi krzyżowej, czuwały przy grobie jak i przy krzyżu – kiedy zabrakło jego uczniów tj. mężczyzn. 

“Ciągnął też za Nim ogromny tłum ludzi, w tym kobiet. Biły się one w piersi i opłakiwały Go. Wówczas Jahusza odwrócił się w ich stronę i powiedział: Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade Mną. Płaczcie raczej nad sobą i nad swoimi dziećmi.” Łukasza 23:27-28

“Józef wziął więc ciało, owinął je w czyste płótno i złożył je w swoim nowym grobowcu, który kiedyś zlecił wykuć w skale. Następnie na wejście do grobowca zatoczył wielki kamień i odszedł. Była przy tym Maria Magdalena i druga Maria; siedziały one naprzeciw grobowca.” Mateusza 27:59-61

“A blisko krzyża Jahusza stały: Jego matka i siostra Jego matki, Maria, żona Klopasa, i Maria Magdalena. Gdy Jahusza zobaczył swoją matkę i stojącego przy niej ukochanego ucznia, zwrócił się do matki: Kobieto, oto twój syn! Następnie powiedział do ucznia: Oto twoja matka! I od tej pory ten uczeń wziął ją do siebie.” Jana 19:25-27

W innych miejscach Paweł wymienia kobiety, które napracowały się w Jahuah, czyli w służbie duchowej, w Rzymian 16:6,12.

“Pozdrówcie Marię, która się dla was wiele napracowała. Pozdrówcie Tryfenę i Tryfozę, które trudzą się w Panu. Pozdrówcie ukochaną Persis, która wiele się w Nim napracowała.” Rzymian 16:6, 12

Prorokini Anna (w Nowym Testamencie) była pierwszą osobą GŁOSZĄCĄ EWANGELIĘ o Jahusza do wszystkich ludzi!! 

“Właśnie w tym czasie podeszła, stanęła obok, zaczęła dziękować Bogu i mówić o Jahusza wszystkim oczekującym odkupienia Jerozolimy.” Łukasza 2:38

Tymoteusz był nauczony doktryn wiary przez swoją pobożną babcie Loidę i Matkę Eunicę, których wiara była nazwana jako nieobłudna. Uczyły go one w zakresie świętych pism i uczyniły go mądrym ku Zbawieniu przez wiarę w Chrystusa Jahusza. 

2 Tym 1:5 i 2 Tym 3:15

“Wciąż pamiętam twą nieobłudną wiarę. Zadomowiła się ona najpierw w twojej babce Lois oraz w twojej matce Eunice, a jestem pewien, że również w tobie.” 2 Tymoteusza 1:5 i w “Ty jednak trwaj w tym, czego się nauczyłeś i o czym jesteś przekonany, wiedząc, od kogo się tego nauczyłeś, zwłaszcza, że od dziecka znasz Pisma święte, które mogą cię obdarzyć mądrością — dla zbawienia przez wiarę w Chrystusa Jahusza.” 2 Tymoteusza 3:14-15

W liście do Filipian 4:2-3, chociaż jest to upomnienie do trwania w jedności, Paweł opisuje Ewodię i Syntychę jako osoby, które wraz z nim i innymi mężczyznami, “walczyły dla Ewangelii”, i są one wymienione na równi z innymi! “Zachęcam Ewodię i zachęcam Syntyche, aby były jednomyślne w Panu. Tak, proszę i ciebie, wierny towarzyszu, pomagaj im. One dla dobrej nowiny zmagały się wraz ze mną, Klemensem i innymi moimi współpracownikami, których imiona są w Zwoju życia.” Filipian 4:2-3

Pamiętajmy o tak naprawdę najważniejszym… a mianowicie: Marka 16:15-18, że KAŻDY, KTO UWIERZY, powinien usługiwać i będzie miał znaki wiary, to jest uzdrawianie innych, wyganianie demonów, głoszenie Ewangelii, prorokowanie i mówienie językami, i usługiwanie w kościele i dla ludzi wszystkimi innymi darami ducha świętego którymi “duch rozporządza jak chce”. 

“I powiedział im: Idźcie do najdalszych zakątków świata i głoście tam dobrą nowinę wszystkim bez wyjątku. Kto uwierzy i zostanie ochrzczony, będzie zbawiony, a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Tym natomiast, którzy uwierzą, towarzyszyć będą takie znaki: w moim imieniu będą wyganiać demony, będą mówić nowymi językami, w swoje ręce brać będą węże, a gdyby nawet coś trującego wypili, na pewno im nie zaszkodzi; na chorych będą kłaść ręce, a ci wyzdrowieją.” Marka 16:15-18

“Każdemu zaś spośród nas została dana łaska zgodnie z miarą ustaloną przez Chrystusa. On też uczynił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, jeszcze innych duszpasterzami i nauczycielami. Uczynił to po to, by wyposażyć świętych do spełniania właściwych im zadań, do budowania ciała Chrystusa”, Efezjan 4:7, 11-12

Do tych darów wlicza się bycie nauczycielem lub pasterzem zboru, lub prorokiem albo ewangelistą. Tak jak jest wyżej napisane, KAŻDEMU zostało to dane, nie tylko mężczyznom!

Jest wiele innych odniesień w Biblii na ten temat, chociaż niestety niewielu to bada.

Na przykład jak Paweł pokazuje równość kobiet w Panu, i to nie chodzi o żony, ale o kobiety, bo jest mowa o rodzeniu mężczyzn a kobieta nie urodzi swojego męża. “Zresztą w Panu ani kobieta nie jest niezależna od mężczyzny, ani mężczyzna od kobiety. Bo jak kobieta powstała z mężczyzny, tak mężczyzna rodzi się z kobiety — a wszystko pochodzi od Boga.” 1 Koryntian 11:11-12

Świetnym wersetem podsumowujący ten temat, jest Galacjan 3:27-28: “Bo wszyscy, którzy zostaliście w Chrystusie ochrzczeni, przyoblekliście się w Chrystusa. Nie ma Żyda ani Greka, nie masz niewolnika ani wolnego, nie masz mężczyzny ani kobiety; albowiem wy wszyscy jedno jesteście w Jahusza Chrystusie.”

Planujemy zrobić wkrótce live na ten temat, gdzie będziemy mogli podać więcej przykładów i zagadnień dotyczących roli kobiet w kościele. Zapraszamy was serdecznie, do subskrybowania naszego kanału na YouTube i kliknięcia znaczka powiadomień, abyście zawsze byli na bieżąco z informacjami i naszymi nowościami.

Błogosławimy Was w Jahusza Chrystusie. Amen.