Rosz Chodesz / Nów Księżyca / Pierwszy dzień miesiąca
“14. A potem Bóg rzekł: Niechaj powstaną ciała niebieskie, świecące na sklepieniu nieba, aby oddzielały dzień od nocy, aby wyznaczały pory roku, dni i lata;
15. aby były ciałami jaśniejącymi na sklepieniu nieba i aby świeciły nad ziemią. I stało się tak.
16. Bóg uczynił dwa duże ciała jaśniejące: większe, aby rządziło dniem, i mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy.
17. I umieścił je Bóg na sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią;
18. aby rządziły dniem i nocą i oddzielały światłość od ciemności. A widział Bóg, że były dobre.”Księga Rodzaju 1:14-18 [BP]
“19. Tyś stworzył księżyc, aby czas wskazywał; słońce poznało swój zachód.”Psalm 104:19 [BT]
“4. Słuchajcie tego, wy, co uciskacie biednego i co czyhacie na zgubę ubogich w kraju,
5. wy, którzy powiadacie: “Kiedyż to minie nów księżyca, abyśmy mogli sprzedać swoje zboże, i szabat, abyśmy mogli otworzyć spichrze pełne zboża; abyśmy mogli umniejszać efę, a powiększać sykl, i oszukiwać za pomocą fałszywej wagi;
6. abyśmy mogli kupować nędzarzy za pieniądze, a biednych za parę obuwia, i sprzedawać nawet poślad zboża?””Amosa 8:4-6 [BP]
“10. Także i w dniach radości, w dniach świątecznych i dniach nowiu będziecie trąbić przy całopaleniach i przy krwawych ofiarach dziękczynnych; tak przypomnicie się swojemu Bogu. Jam jest Jahuah, wasz Bóg.”4 Mojżeszowa 10:10 [BP]
“11. We wszystkie pierwsze dni waszych miesięcy macie złożyć na całopalenie dla Jahuah: dwa młode cielce, jednego barana, siedem rocznych baranków bez skazy,
12. a także trzy dziesiąte efy wyborowej mąki, zagniecionej z oliwą – na ofiarę z pokarmów do każdego cielca, i dwie dziesiąte efy wyborowej mąki zagniecionej z oliwą – na ofiarę z pokarmów do każdego barana.
13. Do każdego baranka [dodacie też] jedną dziesiątą część efy wyborowej mąki, zagniecionej z oliwą – na ofiarę z pokarmów. [Jest to] całopalenie przyjemnej woni ofiary, spalanej dla Jahuah.
14. Do nich [należy dołączyć] ofiary z płynów: pół hinu na cielca, trzecią część hinu na barana, a czwartą część hinu wina na baranka. Oto całopalenie nowiu, które we wszystkie miesiące roku [będzie składane].”4 Mojżeszowa 28:11-14 [BP]
“23. Co miesiąc w święto nowiu i co tydzień w szabat wszyscy ludzie będą przybywali, aby oddać Mi pokłon — mówi PAN.”Izajasza 66:23 [BPa]
“2. Wykrzykujcie radośnie Bogu, wspomożycielowi naszemu, cieszcie się Bogiem Jakuba.
3. Weźcie psalterium i uderzcie w bęben, w harfę słodko dźwięczącą wraz z cytrą.
4. W trąbę dmijcie na początku miesiąca, w dniu uroczystym waszego święta.
5. Bo to jest nakaz dla Izraela, ustawa Boga Jakuba. “Psalm 81:2-5 [LXX]
“17. Na księciu będzie ciążył obowiązek dostarczenia żertwy na ofiary całopalne, ofiary z pokarmów i z płynów w czasie świąt pielgrzymkowych, świąt nowiu, szabatów i podczas wszystkich świąt Domu Izraelskiego. On zapewni żertwę na ofiarę przebłagalną za grzech, ofiarę z pokarmów, całopalenia i ofiarę zjednoczenia na przebłaganie za Dom Izraela.”Ezechiela 45:17 [BP]
“1. Tak mówi Pan, Jahuah: Brama dziedzińca wewnętrznego zwrócona na wschód będzie zamknięta przez sześć dni roboczych, ale w dniu szabatu będzie otwarta i w dniu nowiu będzie otwarta.
2. Książę wejdzie [do jej wnętrza] z zewnątrz przez przedsionek bramy i stanie w odrzwiach bramy. Kapłani złożą jego całopalenie i jego ofiarę zjednoczenia. [Następnie] złoży [on] głęboki pokłon w progu bramy i wyjdzie, a brama nie będzie zamknięta aż do wieczora.
3. Lud ziemi będzie bił głębokie pokłony przed Jahuah u wejścia tej bramy w szabaty i w święta nowiu.”Ezechiela 46:1-3 [BP]
“6. w Dzień Nowiu złoży młodego cielca bez skazy, sześć baranków i barana bez skazy.”Ezechiela 46:6 [BP]
Czytanie na Rosz Chodesz / Nów Księżyca:
[Psalm 8]
[Psalm 19]
[Psalm 81]
[Psalm 95]
[Psalm 104]
[Psalm 113]
[Psalm 148]
Ciekawa interpretacja: Święta Biblijne – Rosz Chodesz / Głowa Miesiąca.”
Rosz Chodesz obchodzone jest z początkiem każdego miesiąca, dosłownie znaczy „głowa miesiąca”.
Po wprowadzeniu przez ludzi kalendarza stałego święta nowiu straciły na znaczeniu, ale w czasach biblijnych, gdy ustalano pierwszy dzień kolejnego miesiąca, były one obchodzone hucznie wraz z ofiarami i obowiązywał zakaz pracy.
Na przykład w księdze Ezechiela 45:17 czytamy:
“Na księciu spoczywa troska o składanie całopaleń, ofiary z pokarmów, ofiary z płynów w dni świąteczne, w nowie, w Szabaty…”[zob też 2 Kronik 31:3]
A z 1 Samuela 20:5 dowiadujemy się, że istniał zwyczaj ucztowania w święto nowiu:
“Odpowiedział Dawid Jonatanowi: Oto jutro będzie nów, a ja zwykle zasiadam z królem do uczty…”
Prawdopodobnie istniał zwyczaj odwiedzania w Rosz Chodesz proroków:
“Zawołała swego męża i poprosiła: Przyślij mi jednego ze sług i jedną z oślic. Pobiegnę do męża Bożego i wrócę.
A on rzekł: Po co chcesz dzisiaj iść do niego, przecież ani to nów, ani szabat.”[2 Królewska 4:22-23]
Ponieważ Rosz Chodesz ma zasadnicze znaczenie dla ustalenia terminów świąt, podczas różnych niewoli było to jedno z najczęściej zakazywanych przez okupantów świąt, co miało na celu zniszczenie całego kalendarza świąt i kultury hebrajskiej.
Dziś z okazji Rosz Chodesz w kręgach Judaizmu odmawia się dodatkowe modlitwy, tzw. pół Hilel, czyli Psalmy 113-118 i dodatkowo Amidah [modlitwa odmawiana na stojąco] zwaną Musaf, która upamiętnia składane niegdyś w nów ofiary.
Z czasów starożytnych przetrwał zwyczaj dęcia w szofar [róg] i Kidusz levana [uświęcania nowego księżyca]. Odbywa się on pomiędzy 3 a 15 dniem miesiąca, gdy księżyc jest widoczny na niebie. W odmawianych modlitwach przyrównuje się lud Izraela do odnawiającego się księżyca. Tak jak księżyc zanika tak i mogą zdarzać się czasy prześladowań i niewoli, ale tak jak księżyc się odnawia tak i lud Izraelski odnawia się aż do przyjścia Mesjasza, którego chwała nigdy nie zgaśnie.
Najpierw odmawia się Psalm 148:1-6.
Szabat przed Rosz Chodesz, kiedy to ogłasza się termin nowiu, jest zwany Szabat Mevarechim [Szabat błogosławienia].
Uważa się, że Bóg zobowiązując naród Izraela do obserwacji księżyca dał przywilej kontroli nad czasem. Kalendarz i wszystkie moadim [wyznaczone czasy] są całkowicie w rękach Boga YAHUAH.
Istotne znaczenie ma Rosz Chodesz pierwszego miesiąca [Awiw/ Abib] gdy Bóg wybrał ten dzień na wzniesienie i inaugurację Miszkan [Namiot Spotkania]:
“I rzekł Pan do Mojżesza: W pierwszym dniu pierwszego miesiąca wzniesiesz przybytek… Mojżesz uczynił wszystko tak, jak mu nakazał Pan; tak uczynił, a przybytek został wzniesiony pierwszego dnia pierwszego miesiąca drugiego roku.”[Wyjścia 40:1-2, 16, 17]
W tym dniu zostało złożone kadzidło a Szechina [Chwała/ Obecność Boga] zstąpiła na Miszkan [Namiot Spotkania]. W tym dniu rozpoczyna się też Nowy Rok biblijny Rosz HaSzana [Głowa Roku].
Dodatek:
Kalendarz hebrajski w biblijnych czasach oparty był głownie na księżycu (kalendarz księżycowy), z każdym kolejnym miesiącem rozpoczynającym się w Nów Księżyca, kiedy ukazywał się sierp księżyca po nocy bezksiężycowej.
W starożytnych czasach, fazy księżyca zawsze były wyznaczane na podstawie wyliczeń astronomicznych [podobnie było i z innymi ciałami astronomicznymi – np. cywilizacje takie jak egipska, chińska, majów zaskakuje naukowców precyzją wyliczeń ruchu ciał niebieskich niemających komputerów.
Natomiast wyznaczenie Nowego Roku – Rosz Haszana zawierał jeden warunek, był wyznaczany trzydziestego dnia miesiąca Adar kiedy członkowie Rady Najwyższej zbierali się w jerozolimskim sądzie zwanym Beit Ya’azek, gdzie oczekiwali na świadectwo dwóch niezależnych i zaufanych świadków, którzy zeznać mieli, czy dojrzał jęczmień na polach, i na tej podstawie ogłaszany był [dęto w szofar] Rosz HaSzana [Głowa roku]. Następnie rozsyłani byli posłańcy, aby obwieścić ludziom początek roku i pierwszego dnia pierwszego miesiąca [Abib / Nisan].
Sierp Księżyca ustanawia pierwszy dzień miesiąca w kalendarzu Boga IHWH i ten szczegół można znaleźć bez trudu w Księdze Henocha. Poświadcza i nazywa ona pierwszy dzień miesiąca Nowiem Księżyca, ponieważ w ten dzień światło zaczyna się pojawiać na księżycu.
Księga Henocha, rozdział 78:12 – LINK –
- “Pierwszego dnia nazywany jest nowiem, ponieważ tego dnia powstaje na nim światło.”
Dzisiejsze określenie jest mylące, gdyż Nowiem Księżyca (z ang. New Moon; Nów Księżyca to inaczej Nowy Księżyc) nazywa się czas, gdy księżyca w ogóle nie widać.
Księga Henocha, która powinna być w Biblii, została usunięta z Biblii Króla Jakuba i większości innych przekładów. Do dnia dzisiejszego jednak jest w kanonie Biblii etiopskiej i wyraźnie stwierdza, że Nów Księżyca oznacza wyłaniający się sierp Księżyca, a nie całkowity jego brak, jak to jest dzisiaj określane.
Szatan ponownie przekręcił prawdę, żeby wprowadzić ludzi w błąd. Podobnie uczynił już z prawdziwym Szabatem, zmieniając go na niedzielę. Zmienił również kalendarz Boga JHWH z opartego na sierpie Księżyca na taki, który oparty jest na ciemnym Księżycu. Czyniąc to, skłonił ludzi do nie przestrzegania prawdziwych Biblijnych Świętych Dni, nakazanych przez Boga JHWH, podobnie jak i Szabatu.
Misznah została spisana pomiędzy 70 a 200 r. n. e., natomiast Gemara (druga część Talmudu), pomiędzy 350 a 500 r. n. e.
Obie tworzą Talmud. Jeden z autorów księgi Gemara, tzw. rabin Hillel II (330-365 n.e.), wyznaczył stały, tzw. ‘Ustalony Kalendarz’, oparty na metodzie przeliczeń biorących pod uwagę koniunkcję Słońca, Księżyca i Ziemi, znanej w Gemara jako „Ukryty Księżyc / Ciemny Księżyc”.
Hillel uczynił to, aby Żydzi [gdziekolwiek będą] mogli kierować się tym samym, wykalkulowanym z góry kalendarzem.
Niestety żydowska społeczność i inne grupy religijne używają po dziś dzień kalendarza Hillego, uważając fazę całkowitego zakrycia Księżyca za pierwszy dzień miesiąca i w ten sposób utrzymują święta, dni i tradycje ustanowione przez człowieka, a nie przez Boga JHWH.
Kiedy Gemara, druga część Talmudu, została ukończona ok. 500 r., wprowadziła wiele nowych praw, które były rezultatem rabinowych dyskusji. Zmieniła ona sposób ustalania dni.
Księga Henocha rozdział 78:14 potwierdza, że faza całkowitego zakrycia Księżyca jest końcem miesiąca, a nie początkiem. – LINK –
“Po stronie, po której ukazuje się światło księżyca, znowu ubywa [księżyca] aż do zupełnego zaniku jego światła i dni miesiąca dochodzą do końca, jego krąg pozostaje pusty, bez światła.”
Błędnym poglądem jest wyznaczanie Nowiu Księżyca tylko przez obserwację. Często ze względów pogodowych, sierp Księżyca widać 2-3 dni później. W ten sposób gubi się w dniach Święto Paschy i Święto Szałasów, gdyż one powinny wypadać w środku miesiąca czyli w pełnię księżyca a nie 2-3 dni później [o tym milczą propagatorzy metody obserwacyjnej w wyznaczaniu Nowiu Księżyca].
Także kalendarz Hillera II zawiera dwa poważne błędy:
1 – Zmienił pojęcie Nowiu Księżyca z pojawienia się sierpa na całkowite zaciemnienie.
2 – Ustalona standardowa długość miesiąca w okresie 19-letniego cyklu, aby kalendarz księżycowy dostosował się do dni słonecznych. Miesiąc Adar II dodaje się w 3, 6, 8, 11, 14, i 19 roku każdego cyklu. Cały ten sposób nie uwzględnił precesji kuli ziemskiej [tego wtedy nie wiedziano] i wyznaczenie kolejnych lat księżycowych na tak długi czas rozmyło się z biegiem czasu z rzeczywistością. Podobny błąd zawierał kalendarz juliański.
Dlatego obecnie Kalendarz Hillera, który zachowują zwolennicy Judaizmu Rabinicznego się nie sprawdza i jest niezgodny z Biblią.
Podsumowując, pojawiający się sierp księżyca każdy kto ma smartfona jest w stanie sam określić, natomiast czy w Erec Izrael dojrzał jęczmień aby wyznaczyć miesiąc Abib, można się dowiedzieć ze stron Izraela.
“14. I rzekł Bóg: Niech powstaną jasne światła na sklepieniu nieba, aby oddzielały dzień od nocy i stały się znakami świąt, dni i lat!
15. Niech będą jasnymi światłami na sklepieniu nieba, aby oświecały ziemię. I stało się tak.
16. Uczynił więc Bóg dwa wielkie, jasne światła: światło większe, aby panem było dnia, i światło mniejsze, by panem było nocy; a także i gwiazdy.
17. I umieścił je Bóg na sklepieniu nieba, aby oświecały ziemię,
18. a panując nad dniem i nocą oddzielały światło od ciemności. I widział Bóg, że to jest dobre.”Rodzaju 1:14-18 [BP]
“i stały się znakami świąt” jest użyta tu liczba mnoga [każdy przekład używa l.mn]- czyli oprócz księżyca słońce także jest wyznacznikiem moadim?!
Nawiasem mówiąc każdy kto bierze tylko księżyc za wyznacznik ma różnie i wówczas nigdy wszystkie moadim się nie zgadzają [czy to obserwując pojawienie się pierwszego sierpa księżyca, czy też wg. kalendarza rabina Hillela II (330-365 n.e. którym się posługuje współczesny judaizm i niektóre zbory mesjańskie].
Każde święto wymienione w Kapłańskiej 23 rozdziale zgodnie z Rodzaju 1:14-18 powinno wypaść w jakąś ścisłą fazę księżyca.
Najprostszą formą zegara słonecznego jest cykl dzienny czyli zachód i wschód słońca.
Jeżeli astronomiczny nów [ciemny księżyc] czasu lokalnego wypada w ciągu danego dnia, to następny dzień jest 1 dniem nowego miesiąca.
Dołącz do naszego kościoła i zachowuj wszystkie Święta Yahuah/ Jahuah .
Poznaj kalendarz Stwórcy i Jego rachubę:
Więcej na ten temat:
Bądźcie Błogosławieni w Yahoshua! Zapraszamy do obserwowania i kontaktu oraz dołączenia do naszego kościoła: https://www.facebook.com/kosciolduchaswietego